Filippo Grandi, de VN Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen, roept de wereldleiders op om de meest verwoestende humanitaire gevolgen van de klimaatcrisis te beperken en een catastrofale toekomst voor miljoenen mensen op de vlucht te voorkomen.
Bahadur, een 60-jarige Afghaanse vluchteling, staat tussen het puin van zijn huis na de overstromingen in de provincie Khyber Pakhtunkhwa, Pakistan. © UNHCR/Usman Ghani
“COP27 moet landen en gemeenschappen in de frontlinie van de klimaatcrisis helpen om voorbereid te zijn op extreem weer, zodat zij zich kunnen aanpassen en de gevolgen van de klimaatverandering tot een minimum kunnen beperken”, aldus Grandi. “De miljoenen mensen op de vlucht en hun gastlanden kunnen de gevolgen van een veranderend klimaat niet alleen het hoofd bieden. Ze hebben onze hulp nodig.”
Klimaatrampen gaan gepaard met conflicten, acute voedselonzekerheid, stijgende prijzen en het aanhoudende effect van de COVID-19-pandemie. Mensen over de hele wereld voelen de impact, maar degenen die het minst verantwoordelijk zijn voor de klimaatcrisis en het minst in staat zijn zich aan de gevolgen aan te passen, worden het hardst getroffen.
De VN-klimaatconferentie van dit jaar vindt plaats in een context van klimaatrampen: van de historische overstromingen in Pakistan tot de ergste droogte in decennia in de Hoorn van Afrika.
In Somalië zijn bijna een miljoen mensen ontheemd geraakt door droogte en dreigende hongersnood. Verwoestende cyclonen in Mozambique hebben tienduizenden mensen getroffen die eerder door geweld waren ontheemd, en Zuid-Soedan en Soedan worden voor het vierde jaar op rij geconfronteerd met zware overstromingen. Daarnaast worden meer dan 3,4 miljoen mensen op de vlucht en hun gastlanden getroffen door recente verwoestende overstromingen in Nigeria, Tsjaad, Kameroen en de centrale Sahellanden Niger, Burkina Faso en Mali, een regio die al te kampen heeft met een van ’s werelds ergste ontheemdingscrises.
In het uiterste noorden van Kameroen is intercommunaal geweld uitgebroken tussen herders, vissers en boeren over de slinkende watervoorraden nu het Tsjaadmeer en zijn zijrivieren droog zijn komen te staan. Eind vorig jaar zijn meer dan 100 mensen gedood of gewond geraakt en tienduizenden ontvluchtten hun huizen.
Tegelijkertijd heeft de droogte in de “droge corridor” van Midden-Amerika de boeren gedwongen te vluchten naar nabijgelegen steden, waar ze kwetsbaar zijn voor geweld van straatbendes. En in andere delen van de regio, zoals Honduras, slaan mensen op de vlucht voor orkanen die steeds krachtiger en frequenter worden als gevolg van de klimaatverandering.
Meer dan 70% van alle mensen op de vlucht wereldwijd komen uit de meest klimaatgevoelige landen, waaronder Afghanistan, de Democratische Republiek Congo, Syrië en Jemen. Zij hebben enorme belangen te verdedigen, maar worden in discussies te vaak buitengesloten.
Doortastende maatregelen en een forse financieringsverhoging voor klimaataanpassing zijn noodzakelijk om de huidige en toekomstige humanitaire gevolgen van de klimaatcrisis voor ontheemde bevolkingsgroepen en gastgemeenschappen te verzachten. De investeringen moeten gezamenlijk en inclusief zijn en oplossingen aanreiken voor de meest kwetsbaren. Wereldleiders moeten streven naar transformerende, duurzame en geïntegreerde maatregelen waarbij lokale gemeenschappen, regeringen en partners worden betrokken. In sommige contexten zal aanpassing niet voldoende zijn en zal aanvullende financiering nodig zijn om de onvermijdelijke gevolgen van deze crisis, zoals ontheemding, aan te pakken.
Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd door UNHCR op 7 november 2022.
Deel op Facebook Deel op Twitter
