Op zaterdag 22 mei vond in het oosten van de Democratische Republiek Congo (DRC) een zware vulkaanuitbarsting plaats. Meer dan 400.000 zijn op de vlucht uit vrees voor een nieuwe uitbarstingen. Ondertussen wordt de regio ook getroffen door aardbevingen. Lees hieronder het verslag van onze Belgische collega Sanne Biesmans vanuit de DR Congo. Ze is met andere collega’s van UNHCR ter plaatse om noodhulp te verlenen.
Een jongen in Goma, Democratische Republiek Congo, na de uitbarsting van de Nyiragongo-vulkaan. © UNHCR/Blaise Sanyila
“Vluchten voor een vulkaanuitbarsting. Kan je je dat inbeelden?
Ik had nooit verwacht dat ik dat zou moeten doen. Maar afgelopen zaterdag zag ik plots hoe de lucht oranje werd omdat er lava vloeide uit de Nyiragongo-berg in de Democratische Republiek Congo.
Kokende lava vloeide in de richting van Goma, een stad met bijna twee miljoen inwoners waar ik samen met mijn UNHCR-collega’s woon. Mensen renden alle kanten op. Volledige dorpen werden onmiddellijk vernield en vele huizen zijn door opeenvolgende hevige aardbevingen volledig vernield.”
“Meer dan 400.000 mensen moesten hun thuis ontvluchten op zoek naar nieuw onderdak binnen de eigen landgrenzen. Duizenden anderen zochten veiligheid in het buurland Rwanda. Ze hebben allemaal dringend hulp nodig.
“Uit vrees voor een tweede uitbarsting, heeft de overheid een evacuatie bevolen. Terwijl de afgelopen dagen vele families op de vlucht sloegen, werden ikzelf en andere UNHCR-collega’s tijdelijk verplaatst naar de locaties waar de bevolking heenvlucht zodat we hulp konden blijven bieden aan de slachtoffers. Het voelde aan alsof we moesten vluchten voor ons leven. Zelfs nadat we het veiligere Sake bereikten, gelegen ten noordwesten van Goma, voelde het nog steeds of de grond onder me beefde.”
Het was een vreselijk gevoel. Maar wat de Congolese bevolking doorstaat is nog veel erger.”
Lees hier alles over de situatie in de DRC
“Ik werk sinds 2019 voor UNHCR in de DR Congo – en de crisissen blijven zich opstapelen. Families dragen al jaren de gevolgen van gewelddadige conflicten die enkel in Noord-Kivu alleen al ervoor gezorgd hebben dat 2 miljoen mensen hun thuis hebben moesten achterlaten. Toen brak Ebola uit. En in 2020 brak, zoals we allemaal weten, COVID-19 uit. En nu zorgt deze vulkanische uitbarsting voor nog meer onvoorstelbaar leed.”
“Ik sprak intussen met vele moedige families hier – net als met jonge vrouwen – die vaak niets meer bezitten dan de kleren die ze dragen en vele pijnlijke herinneringen van nog maar eens een drama dat hen zwaar treft.”
“Onze UNHCR-teams worden ook door deze ramp bedreigd. Toch hebben we ons onmiddellijk gemobiliseerd en zijn we aan de slag gegaan. Ondanks alle moeilijkheden en tegenslagen, zorgen we zowel hier als over de grens in Rwanda voor onderdak, schoon water, toiletten, warme maaltijden, dekens en andere noodhulpgoederen die kwetsbare families nodig hebben zodat ze niet op straat moeten overnachten.
Er zijn zoveel mensen die onze hulp nodig hebben en er is zo ontzettend veel werk te doen.
De situatie kan bovendien nog slechter worden. De stroom van lava lijkt voorlopig gestopt te zijn, maar de aarde beeft nog steeds en een nieuwe uitbarsting kan elk moment voorvallen. Dit is momenteel echt één van de gevaarlijkste vulkanen ter wereld.
Ik weet zelf ook niet wat er nu gaat gebeuren. Het enige wat ik met 100% zekerheid kan zeggen is dat UNHCR ter plaatse blijft en zoveel mogelijk dringende hulp gaat bieden.
We hebben intussen al meer dan 4,000 families geholpen die op straat moesten slapen door hen te voorzien van onderdak. Zo zijn ze beschermd tegen de regen.
Maar we moeten dringend meer hulp kunnen bieden om zo deze crisis het hoofd te bieden en levens te redden. We kunnen dit echter niet alleen.”
Help ons alstublieft mee hulp te bieden
Sanne Biesmans
Reporting Officer, Goma
UNHCR
UNHCR-medewerker Sanne Biesmans in Goma, Democratische Republiek Congo, na de uitbarsting van de Nyiragongo-vulkaan. © UNHCR/Blaise Sanyila
Deel op Facebook Deel op Twitter
