Twee artsen uit Libië en Somalië horen bij de groep vluchtelingen met ervaring als medische hulpverleners die mee willen helpen in de strijd tegen het coronavirus om levens te redden.
De Somalische arts Yasin vertaalt documenten voor asielzoekers tijdens de lockdown in Frankrijk, met essentiële informatie over de quarantaine en de maatregelen om het coronavirus in te dijken. © UNHCR
De COVID-19-crisis heeft een golf aan solidaire reacties opgewekt over de hele wereld. Dat is ook het geval bij vluchtelingen, die willen helpen in de landen waar ze nu wonen. Veel vluchtelingen in Europa die in hun thuisland in de medische sector werkten, vinden nu manieren om hun vaardigheden in de zorg in te zetten voor mensen in nood. Ontdek hier twee hartverwarmende voorbeelden uit Frankrijk.
De 39-jarige Mohamed werkte als arts in zijn thuisland Libië. Hij volgde een opleiding tot chirurg toen hij in 2016 door geweld naar Frankrijk moest vluchten. De moeilijkheden die hij tijdens zijn overtocht op zee ondervond, hebben niets afgedaan aan zijn wens anderen te helpen en zijn carrière voort te zetten.
Hij slaagde voor de Franse taalexamens (niveau B2), een vereiste om het proces tot registratie als arts te starten en uiteindelijk in Frankrijk zijn job te kunnen uitoefenen. Tegelijk deed hij observatiestages in ziekenhuizen in Rouen, in het noorden van het land, en in Limoges, in het noordwesten. Daarnaast was hij ook vrijwilliger bij verenigingen zoals Les Restos du coeur en is steeds bereid zich in te zetten daar waar er hulp nodig is.
“Mijn droom is om als dokter te werken. Het is mijn leven. Het is mijn zuurstof”, zegt Mohamed.
Toen de COVID-19-crisis in Frankrijk uitbarstte, schreef hij zich meteen in voor de medische reservelijst die het ministerie van Volksgezondheid heeft opgesteld om het medisch personeel in ziekenhuizen te ondersteunen.
“Ik ben bereid eender wat te doen om te helpen.”
“Vluchtelingenartsen kunnen bijdragen aan de ondersteuning en bestrijding van het virus. In andere Europese landen worden vluchtelingenartsen ook opgeroepen om te helpen met de noodsituatie”, zegt Mohamed.
“Ik ben bereid eender wat te doen om te helpen. Ik kan op elke positie op de spoedafdeling van een ziekenhuis werken. Ik kan assistent-verpleger zijn, ik kan helpen bij het geven van informatie. Voor al deze functies is het van groot belang dat het ziekenhuispersoneel weet hoe het met zo’n situatie moet omgaan. Je moet heel voorzichtig zijn, zelfs wanneer je het afval buitenzet”, zegt hij.
Mohamed vertelt hoe zijn ervaring met de oorlog in Libië hem heeft geleerd kalm te blijven en zich te concentreren in moeilijke situaties.
“Een epidemie kan stressvol zijn, maar het is niets vergeleken met oorlog. Ik ben niet bang. Ik ben bereid om overal in Frankrijk te gaan helpen”, zegt hij.
Yasin was een dokter tot hij drie jaar geleden zijn land van oorsprong, Somalië, moest ontvluchten. Toen hij in Frankrijk aankwam, wilde hij graag verder als arts aan de slag gaan. Maar hij kon geen werk vinden en moest zelfs een tijdje op straat leven in Parijs.
Hij gaf de moed niet op, en richtte een organisatie op, Le Réseau des Exilés en France, om een verschil te maken in zijn nieuwe gastland. Asielzoekers en vluchtelingen zijn sterk betrokken bij de de organisatie: ze kunnen deelnemen aan taaluitwisselingen en vertalen documenten als vrijwilliger.
De pandemie gaf het goede doel nu extra kansen om rechtstreeks en intensief te helpen. Het werd er snel erg druk.
Voor de COVID-19 uitbraak vertaalden de vrijwilligers ongeveer 10 documenten per week en hielpen ze vooral asielzoekers met asielprocedures in Frankrijk. Nu vertalen ze ook documenten die informatie geven over de lockdown in Frankrijk, en stellen ze adviezen op over wie te contacteren in geval van ziekte. In totaal hebben ze al meer dan 220 documenten vertaald.
“Blijf thuis. Hou je sterk.”
“Ziekenhuizen, liefdadigheidsinstellingen en opvangcentra stuurden ons documenten, certificaten en folders, die we gratis hebben vertaald”, vertelt Yasin. “Sommige asielzoekers begrijpen de lockdown niet, dus leggen we het hen uit in hun eigen taal.”
“In moeilijke tijden kan de taalbarrière frustrerend worden. We willen helpen.”
Als de lockdown voorbij is, zijn Yasin en de andere vrijwilligers van plan om een nieuwe weg in te slaan, maar voorlopig hebben ze een eenvoudige boodschap:
“Blijf thuis. Blijf sterk”, steekt Yasin ons een hart onder de riem.
Deel op Facebook Deel op Twitter
