Elke minuut slaan wereldwijd acht mensen op de vlucht voor oorlog en vervolging.
Wereldvluchtelingendag in Brussel
Dit betekent dat wanneer u klaar bent met het lezen van deze tekst, ongeveer 20 personen gedwongen werden te vluchten. Oorlog en conflicten hebben een vernietigende impact op gezinnen. In de chaos van hun vlucht verliezen vaders, moeders en kinderen elkaar soms uit het oog en dreigen ze elkaar nooit meer terug te zien.
Ongeveer de helft van de vluchtelingen in België en in de wereld zijn kinderen jonger dan 18 jaar. Sommige van die kinderen vertrekken samen met hun ouders uit hun thuisland maar andere worden van hun ouders gescheiden en moeten hun traumatische zoektocht naar veiligheid alleen voortzetten. Vluchtelingenkinderen maken soms dingen mee die geen enkel kind ooit zou mogen ervaren. Bovendien ontbreekt vaak de steun en de troost van een gezin.
20 juni is Wereldvluchtelingendag. Op die dag vestigt de VN-Vluchtelingenorganisatie (UNHCR) de aandacht op de miljoenen mensen in de wereld die moesten vluchten. Wereldwijd wordt Wereldvluchtelingendag in meer dan honderd landen gevierd. Ook in België werkten het UNHCR en negen organisaties die werken met asielzoekers en vluchtelingen, samen om deze dag een speciale betekenis te geven.
Eén minuut
In een minuut tijd kan een vluchtelingengezin alles verliezen. In een minuut kan een kind zijn ouders verliezen. Maar in een minuut kunnen de dingen ook ten goede veranderen. Zoals voor Ammar uit Syrië bijvoorbeeld, die een veilig onderkomen vond in België. Zijn vrouw, zijn zesjarige zoon en hijzelf moesten wegvluchten uit het door oorlog verscheurde Aleppo. Een paar jaar geleden werd buurland Irak geconfronteerd met ernstige problemen maar Ammar en veel Syriërs dachten nooit dat Syrië slachtoffer van oorlog en geweld zou worden. Toch gebeurde het. ‘Aanvankelijk waren we ervan overtuigd dat het geweld snel zou uitsterven maar alles draaide volledig anders uit’, zegt Ammar.
Of Danielle, een jonge moeder uit Guinee. Toen ze 17 was, vluchtte ze naar België om te ontsnappen aan een gedwongen huwelijk en genitale verminking. “Op de leeftijd waarop de meeste tieners in de westerse landen een zorgeloos leven leiden, was ik alleen en aan mijn lot overgelaten’’, herinnert ze zich. Vandaag is Danielle een briljante studente in Brussel en is ze na jaren eindelijk weer verenigd met haar kind, dat ze kreeg in Guinee toen ze zelf nog een tiener was.
Neem een minuut de tijd om meer over Ammar, Danielle en andere vluchtelingen te lezen op de website
Snoep in Belgische treinstations
Op 20 juni deelden meer dan 250 vrijwilligers van 7 tot 9 uur ‘s morgens snoep uit aan reizigers in verschillende treinstations over heel België. Zij vertelden hen dat het maar een minuut duurt om het snoepje op te eten. Maar in dezelfde minuut moesten ergens ter wereld acht mensen vluchten: vaders, moeders, kinderen…
Dit is een gezamenlijk initiatief van het Belgisch Comité voor de Hulp aan Vluchtelingen (BCHV), het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen (CGVS), CIRÉ, Convivial, het Federaal Agentschap voor de opvang van asielzoekers (Fedasil), Rode Kruis-Vlaanderen – la Croix-Rouge de Belgique, de European Council on Refugees and Exiles (ECRE), Vluchtelingenwerk Vlaanderen en de VN-Vluchtelingenorganisatie (UNHCR).
Deel op Facebook Deel op Twitter
